Chcę usłyszeć w sobie wołanie dzikiego lwa. Rozmowa z Garym Snyderem

Połowiczny sukces przypomina skowyt szakala; obojętność wobec sukcesu jest jak ryk lwa

Ta Hui

Ismena Anandini Gallagher: Czy czuje się Pan zwolennikiem idei Henry’ego D. Thoreau?

Gary Snyder: Tak, czuję się. „W dzikości jest przetrwanie Świata”.

Co ma najbardziej destruktywny wpływ na dzikie życie?

Na lądzie: powiększanie się obszarów zasiedlanych i przekształcanych przez ludzi, utrata naturalnego środowiska, utrata przestrzeni. Na morzu: zanieczyszczanie oceanów, nadmierne połowy i destruktywne techniki w rybołówstwie.

Co uważa Pan za największą stratę w naszym środowisku naturalnym?

Malejącą różnorodność biologiczną na wszystkich poziomach.

Jaka według Pana może być przyszłość naszej planety, biorąc pod uwagę obecny rozwój cywilizacji?

Opisałem to 40 lat temu w tekście zatytułowanym „Cztery zmiany”. Większość z tego jest ciągle aktualna („Four Changes”).

Czy sądzi Pan, że naszą obecną cywilizację można w jakiś sposób połączyć ze starymi tradycjami, opierającymi się na relacji z Matką Ziemią?

To ciągle jest możliwe. Należałoby przyjąć wiedzę od archaicznych, rdzennych kultur oraz religii, dodać współczesną naukę, a także nasze najlepsze filozofie i religie.

Który z wierszy ma dla Pana wyjątkowe znaczenie?

„Pieśń o smaku” („Song of the Taste” ze zbioru „Regarding Wave”; New Directions 1970).

Czy myśli Pan, że współczesne, materialistyczne społeczeństwo ciągle potrzebuje artystów i idealistów?

Oni nie znikną i nie odejdą. Tak.

Jaką wskazówkę mógłby Pan dać aktywistom działającym dla ochrony dzikiego życia?

Po pierwsze, zacznij tam, gdzie jesteś. Rozpoznaj swoje miejsce na Ziemi, jego historię i problemy; czy to w mieście, na wsi, czy w dzikości; wędruj po nim, śpiewaj mu, tańcz z nim; tak, żeby zajmowało twój umysł.

***

Artykuł został opublikowany w „Dzikim Życiu” w numerze 6/228 w czerwcu 2013 roku, zaś rozmowa w numerze w numerze 9/231 we wrześniu 2013 roku.

Słowa Garego Snydera są mottem „Dzikiego Życia” od samego początku istnienia czasopisma.

Gary Snyder (ur. 1930) – amerykański poeta, eseista i wykładowca, aktywnie wspierający ochronę dzikiej przyrody, działa również dla zachowania rdzennej tradycji Indian. Dzieciństwo spędził w stanach Oregon i Waszyngton. Ukończył antropologię i literaturę w Reed College, a na Uniwersytecie Berkeley studiował orientalistykę. W 1956 roku wyjechał do Japonii, gdzie przez kilkanaście lat pod opieką mistrza Odo Sesso Roshi praktykował buddyzm zen. Za tomik poetycki „Turtle Island” z 1974 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera.