Wieści z kraju

Będą strzelać do łosi?

Ministerstwo Środowiska prowadziło konsultacje społeczne dotyczące projektu rozporządzenia w sprawie określenia okresów polowań na zwierzęta łowne, znoszące dotychczasowe moratorium na odstrzał łosia. W rozporządzeniu zaplanowano odstrzał byków od 1 września do 30 listopada, a łoszaków i klęp od 1 października do 31 grudnia.

Okazuje się, że MŚ powołując się na zamówione opracowanie „Strategia ochrony i gospodarowania populacją łosia w Polsce” z 2011 r., proponuje rozporządzenie niezgodne ze strategią. W strategii zalecono, aby odstrzał łosi był dopuszczalny tylko tam, gdzie zagęszczenie zwierząt jest nie mniejsze niż 5 osobników na 1000 ha powierzchni leśnej lub bagiennej. Proponowane terminy polowań również odbiegają od tych zawartych w rozporządzeniu, gdyż zgodnie ze strategią powinny one trwać krócej – od 1 października do 15 listopada.

Komitet Ekologii Polskiej Akademii Nauk negatywnie zaopiniował projekt rozporządzenia, wskazując na rozbieżności między strategią a proponowanymi zapisami. Przeciwnego zdania jest Minister Środowiska Maciej Grabowski, który uważa, że łoś z gatunku zagrożonego stał się gatunkiem powszechnym na wschód od Wisły, stąd prace nad rozporządzeniem.

Sprawa łosi spowodowała powstanie na Facebooku grupy „Ratujmy łosie!” facebook.com/groups/131312073594337/, wydarzenia „Łapy precz od łosi” facebook.com/events/684577811596407 oraz zbiórkę podpisów pod petycjami m.in. na Avvaz.org.

(naukawpolsce.pap.pl, wyborcza.pl, keko.pan.pl)

Stanowisko KE PAN sprawie Turnickiego Parku Narodowego

Komitet Ekologii Polskiej Akademii Nauk na posiedzeniu plenarnym w marcu br. poparł stanowisko Państwowej Rady Ochrony Przyrody z września 2011 r. „w sprawie projektowanego Turnickiego Parku Narodowego” oraz zawarte w nim postulaty, by jak najszybciej podjąć działania, które etapowo prowadziłyby do utworzenia Parku.

Za powołaniem parku przemawia jego wyjątkowa bioróżnorodność. Położony jest na styku trzech prowincji geobotanicznych, zachowały się na tym terenie zbiorowiska o wysokim stopniu naturalności, liczne stanowiska rzadkich roślin, pomnikowe drzewa, duże drapieżne ssaki (m.in. żbik, dla którego projektowany park jest główną ostoją w Polsce) oraz ptaki (orzeł przedni, orlik krzykliwy). Powołanie TPN znalazło się w projekcie Programu ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej na lata 2014–2020.

Starania o utworzenie TPN rozpoczęły się już przed II wojną światową i trwają z przerwami do chwili obecnej.

(keko.pan.pl)

Projekt programu ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej

Na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska w zakładce projekty dokumentów i strategii jest dostępny projekt Programu ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej oraz Plan działań na lata 2014–2020 (projekt z dnia 23.05.2014). Opracowanie programu wynika z ratyfikowania przez Polskę Konwencji o różnorodności biologicznej (CBD) i jest kontynuacją wcześniejszych programów na lata 2007–2013 i 2003–2006.

Celem nadrzędnym programu jest poprawa stanu różnorodności biologicznej i pełniejsze powiązanie jej ochrony z rozwojem społeczno-gospodarczym kraju. Aby osiągnąć cel nadrzędny oraz cele strategiczne należy wypełnić zadania ujęte w Programie.

(mos.gov.pl)

Będą zmiany w ustawie o ochronie przyrody

W czerwcu br. trwały konsultacje nad Projektem założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody (projekt z dnia 25.04.2014).

Zmiany w ustawie o ochronie przyrody wprowadzono ze względu na konieczność doprecyzowania przepisów w zakresie funkcjonowania parków narodowych, parków krajobrazowych i rezerwatów przyrody oraz dotyczących wykonywania i egzekwowania zapisów Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES).

Proponowane zmiany w zakresie parków narodowych dotyczą zarządzania parkami (w tym jego nieruchomościami) i działalności parków (liczby członków PROP, otuliny parku, wydawania zezwoleń na odstępstwa od zakazów), w zakresie CITES uporządkowanie przepisów karnych, wyznaczenie organu naukowego CITES i inne.

Jak przeciwdziałać miejskim wyspom ciepła?

W Warszawie odbyło się seminarium „Dlaczego w mieście jest cieplej niż poza nim? – czyli o miejskiej wyspie ciepła w Warszawie”, na którym naukowcy dyskutowali i zastanawiali się, jak zmniejszyć efekt wysp ciepła w miastach.

Miejska wyspa ciepła to zjawisko podwyższonej temperatury w miastach w stosunku do niezabudowanych peryferii, spowodowane ciasną zabudową oraz brakiem terenów zielonych i wody (tzw. powierzchni biologicznie czynnych). Wysoka temperatura w miastach (również w nocy) wpływa negatywnie na zdrowie osób starszych, małych dzieci, osób niepełnosprawnych i ludzi z problemami oddechowymi lub chorobami układu krążenia.

Receptą na zminimalizowanie tego zjawiska jest zachowanie niezabudowanych terenów zielonych w miastach, co można zagwarantować w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, a także zadbanie o obecność drzew i zieleni na terenach zabudowanych, a w przyszłości wprowadzanie tzw. zielonych dachów (stropy, tarasy oraz dachy pokryte roślinnością).

(naukawpolsce.pap.pl)

Opracowanie: Karina Nowicka-Kudłacz