Krośnianin, pracował w kilku krośnieńskich szkołach jako pedagog szkolny, wychowawca i nauczyciel historii. Animator kultury, w latach 90. organizator koncertów sceny niezależnej. Od 1996 r. związany z Pracownią na rzecz Wszystkich Istot, od 2005 r. w Zarządzie stowarzyszenia. Od 2010 r. redaktor naczelny Miesięcznika Dzikie Życie. Kierownik Dzikie Życie RunTeam. Społecznie opiekuje się cmentarzem żydowskim w Krośnie [1 2 3]. redakcja@pracownia.org.pl

Autor książek i artykułów poświęconych relacji człowiek-środowisko. Wędrowiec i zapalony rowerzysta. Uwielbia leżeć na trawie i patrzeć w chmury oraz spać w lesie. kulik@us.edu.pl

Współtwórca i twórca wielu programów o charakterze ekologiczno-artystycznym oraz wspólnotowym. Od wielu lat związany z ruchem ekologicznym. Mieszka na wsi, gdzie uprawia ogród permakulturowy. Miłośnik wschodów i zachodów słońca. Inspiracje czerpie z mądrości Ziemi oraz od rdzennych kultur. Współtworzy Ośrodek Twórczych Działań Edukacyjnych. zielonaedukacja.pl

Biolożka. sylwia@pracownia.org.pl

Z Pracownią na rzecz Wszystkich Istot związany jest od 1994 r., wieloletni członek zarządu, prezes Pracowni. Urodzony na ziemi świętokrzyskiej, zachwyca się jej pięknem, osobliwościami przyrody i kultury. W wolnym czasie wędruje po świętokrzyskich polach i lasach obserwując przyrodę oraz życie ludzi w wioskach. Miłośnik gór, wędrował po Karpatach, Sudetach, górach Kaukazu i Ałtaju, uczestnik kilku wysokogórskich wypraw. Słucha muzyki klasycznej, eksperymentalnej i jazzowej. suchy@pracownia.org.pl

Absolwent Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie. Twórca postaci Likwidatora i redaktora Szwędaka, autor scenariuszy do swoich komiksów.

Wychowała się w kręgu tradycji związanych z Dalekim Wschodem. Studiowała na Instytucie Sztuki i Wzornictwa w Birmingham. Zajmuje się różnymi rodzajami sztuki ekspresyjnej, jak również zgłębianiem rdzennych kultur i szamanizmem. Mieszkała w Indiach i Maroku. Wspiera działania, których celem jest ochrona środowiska naturalnego na Ziemi. Ideologicznie jest związana ze Stowarzyszeniem Pracownią na rzecz Wszystkich Istot.

Przez wiele lat prezes Klubu Przyrodników, autor wielu książek oraz publikacji naukowych i popularnonaukowych dotyczących ochrony przyrody. Redaktor naczelny Przeglądu Przyrodniczego, koordynator kilkudziesięciu projektów ochrony przyrody, przede wszystkim terenów podmokłych i muraw kserotermicznych, organizator wielu sesji i warsztatów poświęconych ochronie przyrody. Lubi zbierać, suszyć i jeść grzyby, robić i pić wino, śpiewać, tańczyć i grać w szachy, ale nie gra, bo nie ma z kim. Uwielbia robić to co lubi.

Fascynują go tajemnice przeszłości oraz wiedza i praktyka ludów pierwotnych. Samotnik, ale nie mizantrop. Jeśli czegoś nie pisze lub nie czyta, to najpewniej siedzi gdzieś w leśnych ostępach. Instruktor sztuki przetrwania. rjurszo@gmail.com

Ur. 1972 r., dr hab. biologii, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, etnobotanik i ekolog roślin, popularyzator dzikich ogrodów (luczaj.com), autor mieszanek nasion do zakładania łąk i organizator kulinarnych warsztatów używania dzikich roślin w kuchni, autor książek „Dzikie rośliny jadalne Polski: przewodnik survivalowy”, „Podręcznik robakożercy”, „W dziką stronę” oraz redaktor monografii „Dzikie rośliny jadalne. Zapomniany potencjał przyrody”. Od 1997 r. działa i mieszka na Pogórzu Dynowskim, koło Krosna, gdzie prowadzi 17 ha ogród oparty na zasadach permakultury.

ukończyła biologię na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ. Zgromadzona wiedza nieuchronnie doprowadziła ją do zrozumienia, że nie ma mowy o ochronie przyrody bez skutecznej walki z globalnym ociepleniem. Współpracuje z międzynarodowym ruchem klimatycznym, prowadzi projekty na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu a zdobyte doświadczenia przekazuje innym w ramach szkoleń Strażnicy Klimatu i kampanii społecznej 365 Dni dla Klimatu. Przyrodnik, tłumaczka, autorka artykułów. Zaangażowana w liczne kampanie na rzecz ochrony polskiego dziedzictwa przyrodniczego, członkini Związku Polskich Fotografów Przyrody.

ur. 1975. Kielczanin, przyrodnik, pedagog, nauczyciel akademicki,  współzałożyciel Stowarzyszenia M.O.S.T., specjalista zrządzania zasobami przyrody i środowiska. Odnajduje miejsca przyrodniczo cenne i stara się je chronić. Fotoamator, publicysta, spacerowicz po lesie.

Miłośnik kultur starych ludów autochtonicznych, poszukujący w nich mądrości, która w połączeniu z nowoczesną wiedzą może pomóc ludziom, Ziemi i przyrodzie. Zapalony wędrownik, podróżnik i kajakarz. W wolnych chwilach, jeśli nie przebywa w lesie, to uczy się języków obcych lub trenuje sztukę walki System Czerwonego Feniksa. Jego pasją jest także medycyna naturalna, którą zgłębia i stosuje już od dłuższego czasu.

Wykształceniem i zawodem związany z ochroną środowiska. Zajmuje się prawnymi aspektami ocen oddziaływania na środowisko. Uwielbia słuchać i grać muzykę oraz wędrować po górach.

doktor nauk humanistycznych, mgr ochrony środowiska (UWr), studiowała w Polsce, Niemczech i Austrii. Badaczka, autorka publikacji naukowych, tłumaczka, edukatorka (ekologia, etyka). Od ponad 15 lat związana z ruchem ekologicznym. Współpracuje z EKO-UNIĄ i Pracownią na rzecz Wszystkich Istot m.in. w zakresie takich zagadnień, jak transformacja energetyczna, bezpieczeństwo surowcowe, protesty obywateli w Polsce i Niemczech przeciwko powstaniu kopalni węgla brunatnego. Interesuje się życiem i sztuką.

Specjalizuje się w etyce stosowanej, w tym ekologicznej. Uprawia publicystykę i poezję. Jest aktywnym działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (od lat we władzach). Stale współpracuje z rocznikiem „Pamiętnik PTT”, kwartalnikiem „Konspekt” i lokalnym miesięcznikiem „Sedno” w Myśleniach. Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Etycznego. Kocha las i góry, zwłaszcza Tatry i Gorce. Autorka przewodnika po Tatrach dla dzieci „Chodź z nami”. Po odchowaniu córek... „zeszła na psy”, najczęściej można ją spotkać w plenerze w towarzystwie przystojnego psa rasy golden retriever.

Jego zainteresowanie naukowe obejmują ekologię roztoczy glebowych, etykę ekologiczną, rozwój zrównoważony i edukację środowiskową. Jest autorem 260 artykułów naukowych i popularno-naukowych i kilku książek. Jest autorem licznych wykładów, kursów na macierzystej Uczelni, innych uczelniach w kraju i zagranicą. Współpracuje z wieloma ośrodkami edukacji ekologicznej i organizacjami ekologicznymi. Dwukrotny laureat nagrody „Zielonego Czeku” WFOŚiGW w Katowicach, organizator Festiwalu Kultury Ekologicznej „ZIELONO MI” w Katowicach, organizator Klubu Myśli Ekologicznej w Katowicach, ethic expert w Komisji Europejskiej w Brukseli, członek komisji ds. GMO przy Ministrze Środowiska, członek Kapituły nagród „Zielonego Czeku”. Współpracuje z mediami lokalnymi i krajowymi w charakterze eksperta w zakresie ekologii i ochrony środowiska i popularyzatora nauki. Jest autorem comiesięcznych artykułów w miesięczniku „AURA – Ochrona środowiska” oraz „Dzikie Życie”.

Od wielu lat związana z teatrem alternatywnym, zajmuje się edukacją kulturową, dziennikarstwem obywatelskim, pisze. Ukończyła Etnologię na Uniwersytecie Śląskim, Studium Literacko Artystyczne i Studia Edytorskie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje w Muzeum Śląskim. dagmarastanosz@tlen.pl

Poszukująca możliwości połączenia tego, co znajduje się na granicy etno- i ekologii. Obijała się o różne organizacje przyrodnicze, wolnościowe i pro-zwierzęce. Obecnie najsilniej związana z Pracownią na rzecz Wszystkich Istot i z łódzkim środowiskiem wolnościowym (m.in. kolektyw Food not Bombs). Weganka i freeganka. Lubi: czarną kawę, gotowanie, mrozy powyżej 10 stopni, łażenie po lesie i prozę Tolkiena.

Adiunkt w Instytucie Filologii Wschodniosłowiańskiej. Kierownik Laboratorium Animal Studies – Trzecia Kultura przy Wydziale Filologicznym UŚ. Autorka, redaktorka i współredaktorka kilku książek, kilkudziesięciu artykułów i recenzji naukowych.

Były grafik warsztatowy. warszawa@leworwer.pl

ur. 1955 r., profesor, kierownik Zakładu Ekologii Morza w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie. Członek Rady Naukowej Morskiego Instytutu Rybackiego, jest członkiem Komitetu Badań Morza PAN, Komitetu Badań Polarnych PAN oraz Komitetu Biologii Środowiskowej i Ewolucyjnej PAN. Specjalista od ekologii morskich wybrzeży, sieci troficznych i skorupiaków. Za najbardziej udane przedsięwzięcie uważa opracowanie systemu oceny wrażliwości wybrzeży arktycznych na rozlewy ropy naftowej. Ponad 45 miesięcy spędził na wyprawach polarnych i morskich. Nieobce są mu Spitsbergen, Ziemia Franciszka Józefa, Wyspa Niedźwiedzia, Ziemia Ellesmera, Grenlandia Północno-Wschodnia, Półwysep Kola, a także morza: Bałtyckie, Grenlandzkie, Barentsa, Norweskie, Karskie i Baffina. Hobby: pływanie w kanoe oraz strzelanie z tradycyjnego łuku. Interesuje się historią wypraw polarnych, pasjonuje go także Tolkien i jego Śródziemie. Mieszka w Gdyni, 500 metrów od morza.

pochodzi z Łazisk na Zamojszczyźnie, wykształcenie przyrodnicze (ochrona środowiska), pasje bioregionalne i historyczne, miłośnik dawnych Kresów i współczesnego pogranicza wschodniego, społecznik, publicysta, tłumacz, mieszka w Lublinie. Pisze do czasopism polskich, białoruskich i ukraińskich, tłumaczy z języków wschodnich. Działa społecznie w organizacjach pozarządowych z Polski, Ukrainy i Białorusi. Za społeczne działania na rzecz ochrony środowiska nagrodzony w 2010 roku Medalem Polskiej Niezapominajki. Wraz z małżonką Sylwią dokumentuje miejsca pamięci Powstania Styczniowego na Lubelszczyźnie. corax@wp.pl

Ukończył biologię na Donieckim Uniwersytecie Państwowym, pracował w Zarządzie Ukraińskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody, Ministerstwie Ochrony Przyrody Ukrainy, obecnie jest dyrektorem Centrum Ekologiczno-Kulturalnego w Kijowie. Członek Komisji Obszarów Chronionych IUCN, naczelny redaktor Humanitarnego Ekologicznego Żurnalu, autor 50 książek o ochronie przyrody. Mieszka w Kijowie.

Lider słowackiej organizacji Lesoochranárske zoskupenie VLK. Elektryk, który zakochał się w przyrodzie. Na jego blogu można przeczytać: „Piszę o tym, że nie jesteśmy sami na tym świecie. Jesteśmy jednymi z wielu i dlatego powinniśmy sobie pomagać”. [1]

Ur. w 1976 r. Pochodzi z Meszchedu (północno-wschodni Iran), jest członkiem Azadegan Mountain Club oraz drużyny ratownictwa górskiego Irańskiego Czerwonego Półksiężyca. Zdobywca szczytu Damawend (ponad 5600 m) w górach Elburs. Od ponad dziesięciu lat uprawia kolarstwo, przez 8 lat pracował jako przewodnik turystyki rowerowej w Iranie. Koordynuje kampanię „We need trees”, w ramach której podróżuje dookoła świata na rowerze i w odwiedzanych krajach organizuje spotkania dotyczące roli drzew w życiu człowieka oraz, wraz z uczestnikami zajęć, sadzi drzewa. W listopadzie 2012 r. odwiedził Polskę i redakcję Dzikiego Życia. Film o jego projekcie z 2013 r. [1] malan1445@yahoo.com