Im dalej w las

nie było nas a był już las
potężny niezmierzony
w koronach drzew rósł ptaków śpiew
a były ich miliony

przez setki lat roznosił wiatr
zielone boru pieśni
nie było nas – był jeszcze las
– a teraz – my jesteśmy

im dalej w las tym więcej drzew
umarłych połamanych
i zwierząt mniej w ostępach kniej
i rzadsze drzewostany

im dalej w las tym więcej nas
i śmieci naszych wszędzie
aż wreszcie kiedyś skona las –
i wtedy nas nie będzie

nie będzie nas bo umrze las
pod górą naszych śmieci
– trujący dym tysięcy miast
pomoże mu w tej śmierci

więc póki czas ratujmy las
ratujmy jak najprędzej
– bo ani dnia nie będzie nas
gdy lasu już nie będzie

im dalej w las tym mniej w nim drzew
– to bardzo smutne drzewa
zetlałe mchy zwalone pnie
i ptak już tu nie śpiewa

im dalej w las tym więcej nas
– tym lasem oddychamy –
więc póki czas ratujmy las
– ratujmy – ratujmy od nas samych

Leon Sęk