Ku wsi żywej i zielonej

Profesor Mieczysław Górny znany jest chyba wszystkim osobom, które zetknęły się z ekologią w Polsce. Należy on do tego – coraz mniej niestety licznego – grona naukowców-społeczników, którzy nie zamykają się w swoich akademickich wieżach z kości słoniowej, lecz ze swoimi ideami, pomysłami czy inicjatywami wychodzą do ogółu społeczeństwa, angażując się w rozwiązywanie palących problemów. Naukowiec, ekolog, miłośnik przyrody, popularyzator holistycznego traktowania ekosystemu – te wszystkie cechy i postawy łączy w sobie prof. Górny.

Najbardziej znany jest jednak z zaangażowania w tworzenie naukowych i organizacyjnych podstaw rozwoju rolnictwa ekologicznego. Właściwie trudno sobie wyobrazić rolnictwo ekologiczne w Polsce bez zaangażowania prof. Górnego. Na SGGW w Warszawie doprowadził do powstania Zakładu Ekologicznych Metod Produkcji Żywności, inicjował i wspierał działalność Ekolandu, czyli pierwszego w kraju stowarzyszenia zrzeszającego rolników ekologicznych, na wspomnianej SGGW współtworzył Ośrodek Informacyjny Rolnictwa Ekologicznego, wniósł spory wkład w projekt ustawy o rolnictwie ekologicznym. To tylko najważniejsze kwestie – a można do nich dodać liczne szkolenia dla rolników, wystąpienia i artykuły naukowe oraz popularyzatorskie, w których wskazywał na konieczność rewizji agrochemicznych dogmatów niszczących przyrodę, środowisko naturalne i zdrowie człowieka.

Właśnie ukazała się książka prof. Górnego „Ekorozwój wsi i rolnictwa” kolejna po wydanej w 1992 r. „Ekofilozofii rolnictwa” praca poświęcona całościowemu spojrzeniu na gospodarkę rolną i jej aspekty z ekologicznego punktu widzenia. Czegóż w niej nie ma – od ogólnych wątków filozofii ekologicznej po szczegóły techniczne upraw i hodowli. Od obrazu zniszczeń w wyniku przemysłowego modelu rolnictwa po społeczno-polityczne uwarunkowania takiego procederu. Od nazwania po imieniu „promocji” w Polsce zachodniego modelu rolnictwa opartego na silnie trujących pestycydach po napiętnowanie nieludzkiego traktowania zwierząt hodowlanych na przemysłowych fermach. Od statystycznych danych obrazujących strukturę społeczną i gospodarczą wsi po zdroworozsądkowe, acz często lekceważone opinie dotyczące zawartości naszego pożywienia. I tak dalej, nie sposób nawet wymienić wszystkich wątków nowej pracy prof. Górnego. Zresztą, powiem szczerze, to trzeba samemu przeczytać, więc na nic się zdadzą streszczenia. Całość ma także tę zaletę, iż została napisana przystępnym, prostym językiem, zatem nawet ktoś bez większej wiedzy na omawiane w książce tematy bez trudu zrozumie wywód Autora.

Zachęcam do lektury tej jakże potrzebnej pozycji – zwłaszcza dziś, gdy rośnie presja na jeszcze większą intensyfikację i chemizację polskiego rolnictwa. Jeśli go nie obronimy, to stracą nie tylko ludzie – rolnicy i konsumenci, ale także, czy może przede wszystkim, sama przyroda.

(rem)

Mieczysław Górny, Ekorozwój wsi i rolnictwa, Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, Włocławek 2002.

Książkę można zamawiać u wydawcy:  Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, ul. Modra 23, 87-807 Włocławek 11; e-mail: wydrolnikow@diecezja.wloclawek.pl; wdr.diecezja.wloclawek.pl