Żegnamy profesor Simonę Kossak

15 marca 2007 r. w szpitalu w Białymstoku, po długiej chorobie zmarła w wieku 64 lat profesor Simona Kossak.

Była przewodniczącą rady naukowej Białowieskiego Parku Narodowego i kierownikiem Zakładu Lasów Naturalnych Instytutu Badawczego Leśnictwa w Białowieży. Przez ponad 30 lat mieszkała w starej leśniczówce w Puszczy Białowieskiej w sąsiedztwie parku narodowego.

Pochodziła ze słynnej rodziny malarzy i poetów: była córką Jerzego Kossaka, wnuczką Wojciecha Kossaka i prawnuczką Juliusza Kossaka, bratanicą Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec.

Była biologiem z wykształcenia, z zamiłowania leśnikiem. W 2000 r. otrzymała tytuł naukowy profesora nauk leśnych. W swojej pracy naukowej zajmowała się m.in. ekologią behawioralną ssaków; sama siebie określała czasem mianem „zoopsychologa”. Pracowała w Zakładzie Badania Ssaków PAN w Białowieży i w Instytucie Badawczym Leśnictwa, w Zakładzie Lasów Naturalnych.

Społeczeństwu znana była przede wszystkim z popularno-przyrodniczych audycji radiowych i książek, z których szczególną pozycją jest wydana w 2001 roku 600-stronicowa „Saga Puszczy Białowieskiej”. Był to piękny, mądry i odważny głos w obronie tego bezcennego obszaru. Żaden inny cenny ekosystem nie doczekał się jeszcze tak znakomitego portretu, łączącego głęboką wiedzę biologiczną, drobiazgowość opisu, „wciągający” styl narracji i miłość do przyrody. Pozostawiła po sobie także kilkaset opracowań naukowych i artykułów popularnonaukowych oraz kilka innych książek. Była również autorką filmów przyrodniczych i inicjatorką powstania nowatorskiego urządzenia ostrzegającego dzikie zwierzęta przed przejazdem pociągów.

Była barwną i kontrowersyjną postacią. W wielu kwestiach się z nią nie zgadzaliśmy, jednak wyrażamy szacunek dla jej postawy w obronie przyrody, a szczególnie w sprawie doliny Rospudy.

Żegnamy Profesor z wielkim smutkiem i żalem.

Zarząd Stowarzyszenia Pracownia na rzecz Wszystkich Istot

Redakcja Miesięcznika Dzikie Życie