Polecamy książkę Macieja Cmocha „Bug. Opowieści o rzece, łęgach, piachach, łąkach, starorzeczach i mokradłach”

Ukazała się książka „Bug. Opowieści o rzece, łęgach, piachach, łąkach, starorzeczach i mokradłach, a także o życiu zwierząt i ludzi w meandry dzikiej rzeki zaplątanych. Przewodnik po krajobrazach przyrodniczo-kulturowych” Macieja Cmocha. Patronat medialny nad wydaniem książki objął Miesięcznik Dzikie Życie.

Co jest szczególnego w rzece Bug? Przede wszystkim to, że jest duża – długa i szeroka – a jednocześnie dzika, nieokiełznana. To ewenement na skalę europejską. Jest też rzeką graniczną – stanowi faktyczną granicę między trzema państwami – a jednocześnie osią pogranicza kulturowego. Różnorodność kulturowa idzie w parze z różnorodnością biologiczną. Dzika rzeka tworzy wyspy, piaszczyste ławice, odsypiska, namuliska, starorzecza i strome skarpy. Rozlewa się na łąki, mokradła i cieniste łęgi. Tworzy ogrom siedlisk dla wielkiej liczby organizmów, od grzybów przez rozmaite bezkręgowce, płazy, ptaki – zarówno drobniuteńkie jak strzyżyk, jak i wielkie jak bocian czarny – na ssakach, na przykład dzikach czy łosiach, których tu szczęśliwie nie brakuje, kończąc.

„Bug. Opowieści o rzece, łęgach, piachach, łąkach, starorzeczach i mokradłach, a także o życiu zwierząt i ludzi w meandry dzikiej rzeki zaplątanych Przewodnik po krajobrazach przyrodniczo-kulturowych” to druga książka Macieja Cmocha, po „Ptakach za miedzą”. W obu autor pochyla się nad przyrodą wyjątkowego nadbużańskiego krajobrazu, w którym rzeka, rzeczna i nadrzeczna przyroda oraz człowiek tworzą krajobraz niezwykle dynamiczny, zmienny w czasie i przestrzeni. Wyjątkowy i fascynujący.

W ciągu ostatnich kilku lat spędziłem nad tą rzeką mnóstwo czasu. Na badaniach, obserwacjach i fotografowaniu. Na rozmowach z mieszkańcami. Pieszo i kajakiem. Z tych małych i dużych wypraw zrodziła się moja druga książka. Piszę w niej o łęgach i piaszczystych ławicach, o czyhających na ryby czaplach, wydrach, kormoranach i kłusownikach, o zimorodkach i brzegówkach drążących nory w skarpach, o powodziach, łodziach i promach, o rybitwach i sieweczkach, o wygonach i wędrujących po nich krowach, o starorzeczach i kiszeniu w nich ogórków i jeszcze o wielu innych rzecznych sprawach. Oddziaływania rzeki mogą być subtelne jak unosząca się w dolinie mgła bądź gwałtowne – niczym letnia powódź. Pisząc tę książkę, starałem się pokazać, jak rzeka wpływa na obszar, przez który płynie, na ludzi, którzy zdecydowali się osiedlić w sąsiedztwie wody, na świat roślin i zwierząt, a zwłaszcza ptaków. Przedstawiłem tu moje osobiste spojrzenie na te relacje – spojrzenie fotografa przyrody, ornitologa i domorosłego regionalisty

Maciej Cmoch, autor książki

Książkę można nabyć w Wydawnictwie Paśny Buriat

Maciej Cmoch – siedlczanin, ur. w 1989 r.; biolog z wykształcenia, przyrodnik z zamiłowania. Autor książki „Ptaki za miedzą. Opowieści o mieszkańcach pól, łąk, pastwisk i wsi” (Paśny Buriat, 2021). Zawodowo zajmuje się badaniami i ochroną ptaków. Związany z Towarzystwem Przyrodniczym „Bocian”. Uczestnik projektów czynnej ochrony, m.in. błotniaka łąkowego, kulika wielkiego, pustułki i płomykówki. W wolnych chwilach zajmuje się fotografią przyrodniczą. Najchętniej fotografuje zarówno podporządkowaną człowiekowi naturę terenów wiejskich, jak i wciąż dziką przyrodę nieuregulowanych rzek. Czytelnik krajobrazu. Na ptaki patrzy przez pryzmat otoczenia, w jakim żyją.