List koalicji tatrzańskiej do MKOL:

The International Olympic Committee
Lausanne, Chateau de Vidy, Szwajcaria

Ważąc decyzję o przyznaniu Zakopanemu prawa organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2006 r. musicie Państwo wiedzieć, że:

1. Wszystkie najważniejsze organizacje i instytucje ochrony przyrody pozarządowe¹, rządowe² oraz naukowe³ mówią kategorycznie NIE organizacji igrzysk olimpijskich w Tatrzańskim Parku Narodowym (TPN), który jest najcenniejszym polskim parkiem narodowym, centrum endemizmu i bioróżnorodności o randze światowej oraz Międzynarodowym Rezerwatem Biosfery MaB­UNESCO.
2. Wszystkie największe i najważniejsze polskie organizacje pozarządowe zawiązały w 1996 r. Koalicję „Ratujmy Karpaty”, której celem jest użycie wszelkich środków na skalę krajową i międzynarodową, by nie dopuścić do dewastacji TPN przez ewentualną zimową olimpiadę.
3. Forsowanie tej koncepcji przez polskie władze spowoduje konieczność odwołania się do międzynarodowych instytucji stojących na straży praw człowieka i ratyfikowanych przez Polskę konwencji.
4. Poprzedni premier Rzeczypospolitej Polskiej stwierdziwszy osobiście w TPN, iż konkurencje olimpijskie i ich potrzeby terenowe są sprzeczne z polskim prawem ochrony przyrody stwierdził, że nie dopuści do zniszczenia przyrody Parku i nigdy nie da gwarancji rządowych pomysłowi, który miałby do takich skutków prowadzić.
5. Projektu imprez olimpijskich w TPN nigdy nie poddano żadnej procedurze prawnej wymaganej przez polskie i międzynarodowe prawo. Nie wykonano też dlań obligatoryjnej Oceny Oddziaływania na Środowisko.
6. Nie przedłożono oficjalnego wniosku o zgodę na ingerencję w teren Parku żadnej z instytucji decydujących o użytkowaniu jego terenu – dyrekcji TPN i Radzie Naukowej TPN; nie uzyskano także zgody Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.
7. Wpływowe lobby biznesowo-sportowe uruchomiło natomiast polityczne naciski w najwyższych władzach RP, doprowadzając do podjęcia w dn. 25 lipca 1998 r. przez Sejm RP pospiesznej i enigmatycznej Uchwały o ogólnym poparciu dla Olimpiady w Zakopanem. Jest ona sprzeczna z obowiązującym prawem ochrony przyrody oraz wymaganym przez to prawo, finalizowanym nowym Planem Ochrony TPN. Oba te akty nie dopuszczają organizacji masowych imprez na obszarze Parku.
8. Uchwała Sejmu RP sugeruje też konieczność takiego złagodzenia prawa, by Olimpiada mogła się odbyć, co jest sprzeczne nie tylko z ideą dla której to prawo stworzono, ale także z zapisem w Konstytucji RP. Natomiast argumentacja, że tylko w ramach przygotowań olimpijskich jest możliwa poprawa infrastruktury komunikacyjnej i ekologicznej regionu zakrawa na szantaż – Państwo i samorządy są ustawowo zobowiązane do podjęcia takich działań.
9. Presja na rozbudowę funkcji sportowo-rekreacyjnych w TPN trwa od lat i środowiska ekologiczne wielokrotnie zwracały uwagę, że ze względu na bardzo niepewne warunki śniegowe niskich gór, niekorzystną orografię terenu potencjalnych tras narciarskich i rosnący deficyt wodny Zakopanego, pomysły rozwijania tu wielkiego ośrodka sportów zimowych jest nieracjonalne i niekonkurencyjne dla ośrodków alpejskich. Tym bardziej dotyczy to organizacji igrzysk olimpijskich. Brak umiejętności wypracowania oryginalnej, dostosowanej do specyfiki tego regionu, koncepcji zrównoważonego rozwoju zastąpiono kalką z nieproporcjonalnych co do skali ośrodków wypoczynkowych Alp i Kordylierów.

Reasumując

PRÓBA ORGANIZACJI IGRZYSK OLIMPIJSKICH W TATRZAŃSKIM PARKU NARODOWYM JEST POMYSŁEM BARBARZYŃSKIM, SPRZECZNYM Z POLSKIM I MIĘDZYNARODOWYM PRAWEM; NIEDOPUSZCZALNYM W ŚWIETLE DOKUMENTÓW UNII EUROPEJSKIEJ I KONWENCJI O OCHRONIE BIORÓŻNORODNOŚCI UCHWALONEJ NA SZCZYCIE ZIEMI W RIO I RATYFIKOWANEJ PRZEZ POLSKĘ. JEST TAKŻE POMYSŁEM ABSURDALNYM Z PUNKTU WIDZENIA RACJONALNEGO ROZWOJU I ZACHOWANIA WALORÓW TEGO REGIONU TAKŻE W ODLEGŁEJ PRZYSZŁOŚCI – W ZMIENIAJĄCYCH SIĘ POTRZEBACH SPOłECZEŃSTW I KRYTERIACH WARTOŚCI.

Koalicja „Ratujmy Karpaty”
Koalicja na rzecz ratowania przyrody
i krajobrazu Karpat wobec projektu Olimpiady Zimowej
z upoważnienia Koalicji
Koordynator – Dr inż. Jerzy Sowicki
Kraków, dnia 24.08.1998 r.

1. włącznie z IUCN – Polska.
2. Państwowa Rada Ochrony Przyrody – oficjalne stanowisko zostało wysłane do MKOL w Lozannie z końcem 1997 r.
3. Komitet Ochrony Przyrody PAN oraz Instytut Ochrony Przyrody PAN.