Przyroda mój dom

„Przyroda mój dom” to trzecia – po tomach prozy „Jak się lubić” i „Rozmowy z boginką” – pozycja w dorobku literackim Haliny Wiesławy Dobruckiej, z wykształcenia geologa.

Czytelnicy „Dzikiego Życia” znają Halinę z redagowanego przez nią przeglądu prasy światowej, a także z zamieszczanych na łamach miesięcznika, od czasu do czasu, krótkich form literackich. Halina jest członkiem redakcji DŻ i cokolwiek byśmy nie napisali będzie to za mało, żeby wyrazić jej podziękowania za ogromną pomoc jakiej nam od kilku lat udziela.

„Przyroda mój dom” jest to zbiór kilkunastu opowiadań podzielonych na dwie części: Zdarzenia i Impresje. W pierwszej części autorka opisuje swoje przeżycia i refleksje związane z jej spotkaniami z przyrodą i ludźmi. Część druga zbioru, jak sama nazwa sugeruje, jest lirycznym przekazem na temat zjawisk i rytmów przyrody. Te krótkie opowiadania wyrażają harmonię i piękno przyrody oraz współodczuwającego z nią człowieka. Również ilustracje utrzymane są w tej konwencji. Zbiorek H.W. Dobruckiej jest na pewno lekturą oferującą przeżycia estetyczne i chociaż w dobie obowiązujących kanonów czytelniczych nie będzie to pozycja popularna, warto ją polecić ludziom wrażliwym na przyrodę i – mimo, że to nie wiersze – lubiącym poezję. Czytelnik znajdzie tam opowiadania o spotkaniach z­ bocianem, z wilczymi tropami, o kosach, wodzie, kamieniach a nawet z wiązką konwalii w szklanym wazoniku. Zbiór opowiadań „Przyroda mój dom” ukazał się nakładem Wydawnictwa Baran i Suszyński, Kraków 1998.

Red.