List do człowieka

(od istot zebranych pod bukami na „Zgromadzeniu wszystkich istot” w Dolinie Wapienicy, 15 kwietnia 1999 r.)

Prosimy ciebie, człowieku, nie dziel zwierząt na piękne i brzydkie. Wszystkie one są piękne
Pająk ze Słowacji

Proszę żebyście jak najmniej używali tych pudelek na kółkach, z metalu. Dzięki. Kocham Was
Chmura z Kanady

Ludzie, szanujcie naszą ziemię, lasy, wody i powietrze, a my podziękujemy wam krzykiem takim, jakim dziękujemy wschodzącemu słońcu. Wsłuchajcie się w nasz klangor, a wtedy poczujecie, że wszyscy jesteśmy jednością.
Żuraw z Tatr

Człowieku, dlaczego jednocześnie tęsknisz za dziką naturą, czystym powietrzem i wodą, a w tym samym czasie niszczysz to właśnie za czym tęsknisz? Usiądź na chwilę w bezruchu, tak jak ja to robię wygrzewając się w słońcu, i pomyśl co jest dla ciebie cenne?
Jaszczurka z Wrocławia

Zwolnij i zamieszkaj na nowo w tym miejscu. Zwolnij swój bieg przez życie i nie przemijaj tak szybko. Zwolnij jadąc samochodem, zwolnij w swoich zakupach, nie spiesz się tak, by osiągnąć kolejną satysfakcję wrażeń. Oddychaj swobodnie i szanuj z radością to co masz wraz z towarzystwem wszystkich innych istot. Powoli. Spokojnie. Zamieszkaj na nowo w swoim świecie i w prawdziwym sobie.
Żaba z Ameryki

Bracie, wsłuchaj się we mnie, poddaj się mej sile, a ja pchnę cię ku harmonii i prawdzie.
Wiatr z Beskidów

Proszę was ludzie, abyście odnaleźli w sobie miłość taką jak kiedyś posiadaliście, a teraz utraciliście...
Słońce znad Czechowic

Nie wycinaj, nie betonuj, zostaw! Czy chcesz żyć sam w świecie tylko twoim? Tak się przecież nie da żyć, zatrzymaj się!
Puszczyk z Bielska

Chcę się tylko nie bać, że przyjdziesz i zabierzesz mnie z lasu, albo spalisz.
Kłoda z Puszczy Pszczyńskiej