DZIKIE ŻYCIE

Dobrodziej Przyrody 2001

Miesięcznik Dzikie Życie

Od kilku lat Pracownia na rzecz Wszystkich Istot przyznaje symboliczną nagrodę Dobrodzieja Przyrody, aby uhonorować działalność osób szczególnie zaangażowanych w obronę dzikiej przyrody. Nagrodę otrzymują osoby, które potrafiły odważnie stanąć po stronie przyrody, często kosztem własnej pozycji zawodowej, popularności, kariery i korzyści materialnych. Przyznawana jest ona zarówno organizatorom i uczestnikom wielkich, spektakularnych działań, jak i mniej znanym osobom działającym na lokalnym gruncie.

Dotychczasowymi laureatami nagrody byli: Iwona Brzostek (reporterka I Programu PR), Stefan Chałubiński (przewodnik tatrzański, twórca prywatnego rezerwatu „Las Chałubińskich”), dr Wojciech Gąsienica-Byrcyn (były dyrektor TPN), Anna Gurdzińska (obrończyni przyrody z Izabelina k. Warszawy), Bogumiła i Włodzimierz Jędrzejewscy (naukowcy, autorzy projektu objęcia całej Puszczy Białowieskiej parkiem narodowym), Marcin Krzyżański (reporter telewizyjny, współpracownik m.in. ekologicznego programu „Arka Noego”), Juraj Lukáč (słowacki aktywista ekologiczny, lider organizacji VLK), Adam Wajrak (dziennikarz „Gazety Wyborczej”), prof. Zbigniew T. Wierzbicki (społecznik, popularyzator ochrony przyrody), Piotr Wysocki (redaktor naczelny tygodnika „Kronika Beskidzka”).


Paweł Pawlaczyk (z prawej) otrzymuje z rąk prezesa Pracowni symboliczną nagrodę Dobrodzieja Przyrody 2001. Fot. Cezary Kowalski
Paweł Pawlaczyk (z prawej) otrzymuje z rąk prezesa Pracowni symboliczną nagrodę Dobrodzieja Przyrody 2001. Fot. Cezary Kowalski

Tytułem Dobrodzieja Przyrody 2001 zarząd PNRWI postanowił uhonorować Pawła Pawlaczyka z Drawna. Paweł Pawlaczyk (ur. 1966 r.) jest leśnikiem, geobotanikiem i działaczem na rzecz ochrony przyrody. W latach 1990-1991 pracował w Białowieskiej Stacji Geobotanicznej Uniwersytetu Warszawskiego w Białowieży. Zetknięcie z lasami Białowieży zrodziło u niego zainteresowania ekologią i dynamiką lasu. W latach 1992-2001 pracował w Drawieńskim Parku Narodowym, będąc pionierem rozpoznania przyrody tego parku. Współtworzył plany jej ochrony. Odszedł z tej pracy, gdy okazało się, że administracja parku dąży nie do ochrony, lecz do eksploatacji zasobów leśnych obszaru chronionego, wbrew całej wiedzy o stanie i funkcjonowaniu parkowych ekosystemów.

Paweł Pawlaczyk od 1992 r. działa w Lubuskim Klubie Przyrodników, a od 1999 r. jest członkiem jego zarządu. Jest współtwórcą sukcesów Klubu, redaktorem jego czasopism, autorem pomysłów i organizatorem kilkudziesięciu konferencji, warsztatów, spotkań poświęconych ochronie przyrody. Jest współautorem „Poradnika lokalnej ochrony przyrody" i „Poradnika ochrony mokradeł”, książek stanowiących wyraz „lubuskiej szkoły ochrony przyrody”. Jest także autorem ponad stu publikacji o przyrodzie i jej ochronie. Jako leśnik z zawodu, jest współtwórcą dialogu między polskim leśnictwem a ochroną przyrody. Był członkiem Kolegium Lasów Państwowych, redaktorem branżowego miesięcznika „Przegląd Leśniczy”, jest członkiem Forum Leśnego – we wszystkich tych miejscach uparcie popularyzując ideę skutecznej i „mocnej” ochrony przyrody w lasach (jest autorem społecznej propozycji „Zasad ochrony przyrody w lasach gospodarczych”); obecnie współuczestniczy w opracowywaniu projektu polskich standardów certyfikacji lasów FSC. Jest także autorem kilkunastu realnych, praktycznych i wdrażanych w życie rozwiązań planistycznych w lasach: planów ochrony leśnych rezerwatów przyrody, planu ochrony lasów w parku krajobrazowym, programów ochrony przyrody nadleśnictw. Współpracując z administracją leśną, uczestniczy w wielu programach realizowanych przez Lubuski Klub Przyrodników w lasach zachodniej Polski: programie ochrony mokradeł w lasach, programie ochrony stanowisk rzadkich roślin.

Paweł Pawlaczyk otrzymuje tytuł Dobrodzieja Przyrody 2001 za całokształt swoich działań, wieloaspektową, wytrwałą i skuteczną pracę na rzecz dzikiej przyrody.

Redakcja

Marzec 2002 (3/93 2002) Nakład wyczerpany