Po 6 latach niekontrolowanych wycinek drzew przydrożnych jest szansa na zmianę przepisów dotyczących tego procederu! Na początku marca br. sejmowa Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa przyjęła sprawozdanie Podkomisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2471). Wśród zmian porządkujących ustawę znalazły się zapisy dotyczące ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody w zakresie wycinki drzew przydrożnych.
W pracach podkomisji brał udział Krzysztof Worobiec, prezes Stowarzyszenia na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”, które od 2004 r. prowadzi akcję „Ratujmy Aleje” i zabiega o zmianę obowiązującego prawa. Dosłownie w ostatniej chwili (2 marca br.), na dwa dni przed złożeniem sprawozdania podkomisji, zgłosił on kilka bardzo istotnych uzupełnień do nowelizacji, które 3 marca na nadzwyczajnym posiedzeniu uzyskały poparcie wszystkich członków podkomisji: posłów, przedstawicieli rządu, reprezentowanego przez Janusza Zalewskiego, Głównego Konserwatora Przyrody, Piotra Otawskiego – wicedyrektora Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska oraz organizacji pozarządowych. Projekt czeka na trzecie czytanie i o ile Sejm przegłosuje nowelizację (a jest na to duża szansa), to już wkrótce:
(Oprac. Krzysztof A. Worobiec)
24–25 marca w Warszawie odbyło się, zorganizowane przez Komisję Europejską, seminarium biogeograficzne, sprawdzające, czy sieć obszarów siedliskowych Natura 2000 jest wystarczająca dla wszystkich siedlisk i gatunków, dla których wymagane jest wyznaczenie obszarów. Na seminarium udowodniono, że dla kilkudziesięciu gatunków i siedlisk wciąż występują luki w wyznaczeniu sieci.
Obecne seminarium dla Polski zostało zorganizowane specjalnie, poza normalną procedurą – w związku z żenująco złą jakością pierwszej polskiej propozycji, poddanej ocenie na seminariach w Krajnskiej Gorze i w Darowej w 2005 i 2006 r. (od tego czasu potroiliśmy jednak powierzchnię i liczbę proponowanych obszarów).
Na seminarium Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska nie udało się obronić – głośno propagowanej kilka miesięcy temu, a uparcie głoszonej aż do dnia seminarium – tezy, że wyznaczanie sieci Natura 2000 w Polsce zostało zamknięte i sieć jest kompletna. Na seminarium udowodniono, że wciąż dla kilkudziesięciu gatunków i siedlisk są luki w wyznaczeniu sieci. Oznacza to, że Polska będzie musiała dodać jeszcze pewną liczbę obszarów siedliskowych do sieci Natura 2000. Skala braków w sieci obszarów siedliskowych Natura 2000 nie jest jednak wielka.
Według wstępnych notatek i analiz, wyniki Seminarium przełożą się na konieczność dodania do sieci 20 obszarów siedliskowych Natura 2000 (podajemy tu listę wraz z obszarami morskimi, wynikającymi z seminarium morskiego, jakie odbyło się w Sopocie w listopadzie 2009 r.): Bezlist koło Gniewowa, Białowodzka Góra, Dąbrowskie Łąki, Dolina Budkowiczanki, Dolina Słupi, Jata, Jezioro Księże w Lipuszu, Jezioro Wicko i Modelskie Wydmy, Krośnieńska Dolina Odry, Lemańskie Jodły, Łąki w Jaworznie, Łąki w Sławkowie, Łąki w Śliwie, Murawy na Poligonie w Orzyszu, Ostoja Orłowsko-Redłowska, Rynna Jezior Torzymskich, Sasanki w Kolimagach, Torfowiska nad Prosną, Uroczyska Puszczy Sandomierskiej, Wydmy Kotliny Toruńskiej.
Ponadto do rozważenia (sprawdzenia w terenie, opracowania) jest 9 obszarów, a do korekty granic (powiększenia) 15 obszarów. Po dokonaniu tych uzupełnień (i ew. sprawdzeniu kilku wątpliwości naukowych), wyznaczanie sieci zostanie ostatecznie zamknięte. Powodem dodawania nowych obszarów będzie mogło być tylko nowe odkrycie naukowe lub wymogi wynikające z kompensacji.
(Klub Przyrodników)
Opracowanie Radosław Szymczuk