Jak fotografować piórko w parku narodowym

Do sfotografowania piórka w parku narodowym fotograf potrzebuje jednego piórka, jednego parku narodowego i dużego bawełnianego ręcznika. Aparat fotograficzny nie jest istotny.

Na ten kurs fotograficzny wybrałem się za piórkiem puszczyka uralskiego do Parku Narodowego Połoniny. Po pierwsze, dobrze jeśli fotograf zlokalizuje miejsce w lesie, gdzie puszczyk uralski łowi myszy. Jednak piórka puszczyka ciężko odnaleźć wśród bukowych liści, więc lepiej, gdy początkujący adept fotografowania poczeka do zimy. Wówczas piórko na białolśniącym śniegu widać z daleka.

W parku narodowym znajdziemy jednak tablicę leśną z piktogramami zakazującymi czynności, które leśnicy w parku narodowym powszechnie robią, ale fotograf takich rzeczy robić nie może.

Jeszcze nie możemy fotografować. Musimy poczekać na to piórko na śniegu i na okres, gdy z drzew spadają liście a z tyczek tablice z zakazami.

Na szczycie drążka kładziemy piórko, przygotowujemy aparat fotograficzny, czekamy w odpowiedniej pozycji aż wiatr zdmuchnie piórko i zacznie ono spadać na tle wyciętego dziedzictwa kulturowego UNESCO o nazwie „Puszcza bukowa”. Próbę powtarzamy kilkaset razy, aż z ujęcia będziemy zadowoleni.

Jako że fotografa po opublikowaniu fotografii czekają problemy związane z jego treścią, dobrze jest się przed ewentualnymi konfliktami pokrzepić w pobliskim strumieniu. Po odświeżeniu wycieramy ciało przygotowanym bawełnianym ręcznikiem i jeszcze za widoku wracamy do ciepła domowego komputera.

Juraj Lukáč

Tłumaczenie: Anna Patejuk

Tekst pochodzi z internetowego bloga, który autor prowadzi pod adresem jurajlukac.blog.sme.sk na zaproszenie słowackiego dziennika „SME” (sme.sk). Przedruk za zgodą redakcji „SME”.