5/215 2012 Maj 2012
Historia wielkanocna
Ludzie nie interesują się faktami. Wiem to od dawna. Tabelki w Excelu i wyniki pomiarów są dla każdego interesujące tak samo, jak napój cola w rękach premiera naszej ojczyzny. Seks, narkotyki, rock’n’roll oraz skandale i pieniądze. Wszyscy wprawdzie udają, że nie, ale… A pieniądze? Są niby na ostatnim miejscu. A skandale? Nie interesują nas. Seks? A co to jest…?
Ludzie nie mają czasu czytać tekstów dłuższych niż cztery wersy, potrzebują dużych liter, a na stronach internetowych wszystko musi być na dwa kliknięcia. Dlatego w tych zwariowanych czasach wymyśliłem komiks.
1. Tak wyglądał las w 1998 r., 4 lata po huraganie
2. To ta sama powierzchnia w 2004 r., gdy już się zazieleniała
3. W 2009 r. pnie powoli przestają być widoczne
4. A po siedemnastu latach, w 2011 r., bez jakiejkolwiek ludzkiej ingerencji, na tym samym miejscu znajduje się nowy las
Jest to komiksowa historia lasu w Bawarii. W Parku Narodowym Lasu Bawarskiego. W 1994 r. był tam huragan i kierownictwo parku narodowego zdecydowało, że ludzie będą obserwować, jak w lesie funkcjonuje sama przyroda. To jeden z głównych celów parków narodowych na całym świecie – z wyjątkiem Słowacji.
I u nas są takie miejsca. Na przykład w rezerwatach Cicha i Koprowa Dolina. Tylko że tam, w odróżnieniu od bawarskiego lasu, nikt zmian nie obserwuje. Propagatorzy wycinania lasów w słowackich parkach narodowych dobrze wiedzą, po co wywalczyli zakaz spacerowania po parkach poza szlakami turystycznymi.
Po to, żebyście nigdy nie zobaczyli takich komiksów w wersji słowackiej.
Juraj Lukáč
Tłumaczenie Anna Patejuk
Tekst pochodzi z internetowego bloga, który autor prowadzi pod adresem na zaproszenie słowackiego dziennika „SME” (sme.sk). Przedruk za zgodą redakcji „SME”.
Zachęcamy Was bardzo serdecznie do wsparcia naszego miesięcznika Dzikie Życie. Każda, nawet najmniejsza wpłata, przyczynia się skuteczniejszego promowania wiedzy o dzikiej przyrodzie i jej ochrony.