Eko-filozofia w praktyce

Sieć życia

Zwykły dzień niezapowiadający niczego szczególnego. Kilka codziennych spraw do załatwienia w Warszawie. Rozdzielamy się na jakiś czas i umawiamy na spotkanie wieczorem pod bramą uniwersytetu. John przychodzi wcześniej i chroni się przed deszczem w najbliższej księgarni. Tam na półkach z literaturą w języku angielskim odnajduje książkę – „The Lotus and the Mud – autobiography of a Philosopher”¹.

Pochłonięty lekturą, prosi mnie o znalezienie kontaktu do autora – prof. Henryka Skolimowskiego. Szukam w głowie skojarzeń i zastanawiam się, co wiem o tej osobie: eko-filozofia, „Nadzieja matką mądrych”, może czytałam także jakiś esej albo wywiad w „Wegetariańskim Świecie” lub „Dzikim Życiu”. Udaje mi się zdobyć adres Profesora. John wysłał list i przyznaję się, że szybko zapomniałam o sprawie. Pochłonął nas remont opuszczonej i zapomnianej chaty na Podlasiu. Działający piec i studnia przed zbliżającą się zimą całkowicie zaprzątnęły naszą uwagę.

Na nowy adres nadszedł list od Profesora i zaproszenie na spotkanie. Wiosną John udał się z pierwszą wizytą do Warszawy.

Od tego momentu nasze nowe miejsce zaczęło wypełniać się filozofią prof. Skolimowskiego. Nowe półki zapełniły się jego książkami. A nasz świat, nasz dom, stał się „Sanktuarium”.

Świat jako Sanktuarium

Każdego lata dom zapełnia się gośćmi. Przyjeżdżają do nas wolontariusze, autostopowicze, podróżnicy szukający alternatywnych miejsc do spania, rodziny z dziećmi, rowerzyści pedałujący do Chin, motocykliści pędzący w celach charytatywnych do Mongolii. Wieczory spędzamy na długich rozmowach o sprawach ważnych dla nas wszystkich, problemach, nadziejach, zmianie... Jak mówi Henryk Skolimowski – mogą nas różnić kultury, języki, religie, ale łączy nas troska o Ziemię, wszystkie istoty i przyszłe pokolenia.

Dzień wypełniony mamy wspólną pracą. „Czas jest waszym przyjacielem...”  – radzi Profesor.

Zakładamy ogród warzywno-ziołowy, który każdego roku powiększamy o kilka grządek. Stosujemy efektywne mikroorganizmy, kalendarz biodynamiczny i „humanure”, czyli nasz własny kompost. Sadzimy drzewa. Budujemy z kostek słomy. Konstruujemy toaletę kompostową. Robimy własne dżemy, nalewki, syropy, herbaty ziołowe. W wolnym czasie John pisze wiersze i eseje inspirowane filozofią Henryka Skolimowskiego, fotografuje, podgląda otaczającą przyrodę – szczególnie ptaki. Ja spędzam bardzo dużo czasu w lesie. Spotykam wilki, łosie, dziki. Uzależniam się od moich codziennych wyjść do lasu.

Zgodnie z eko-filozofią i etyką ekologiczną nie uciekamy od Odpowiedzialności. Wstrzemięźliwość i skromność w stylu życia, empatia, ekosprawiedliwość, to wartości, które stają się wyjątkowo ważne. Jak pisze Skolimowski, przyszłe społeczeństwa nie potrzebują „konsumpcyjnych pajaców” czy „couch potatoes” (kanapowych kartofli) oglądających telewizję².

Aby pomóc żyć w pokoju z samym sobą i ze światem, Henryk Skolimowski zaproponował „Eko Jogę”, czyli ćwiczenia inspirujące do zatrzymania się, poczucia harmonii z naturą, medytacji, odpowiedzenia sobie na pytanie, jak mój styl życia wpływa na przyrodę, ćwiczenia dodające odwagi do kreatywnego działania czy docenienia ciszy³. Dla mnie nie ma lepszego miejsca do praktykowania Eko Jogi niż las, gdzie w bliskim kontakcie z naturą można spokojnie medytować, albo choćby na moment zatrzymać się, głęboko odetchnąć, dotknąć drzewa, posłuchać.

Wszystko jest Światłem

Minęło już kilka lat od spotkania z Profesorem. Teraz każdy z naszych gości wyjeżdża od nas z małą książeczką jego autorstwa. Mam nadzieję, że inspirującą do kreatywnego i głębszego życia. A może do przeprowadzenia własnego, osobistego dialogu z gwiazdami?⁴

„Życie jest magią

Ty jesteś magiem.

Życie jest poezją

Ty jesteś poetą.

Życie jest chaosem

Ty jesteś porządkiem”⁵

Aleksandra Dawidziuk

Aleksandra Dawidziuk – mieszka na Suwalszczyźnie, gdzie razem z przyjacielem i wolontariuszami współtworzy „miejsce” inspirowane eko-filozofią, wspierane przez prof. Henryka Skolimowskiego. Przydomowy ogród warzywno-ziołowy i okoliczny las to jej „sanktuaria”.