DZIKIE ŻYCIE

Wieści ze świata

Tomasz Nakonieczny

Wygrana batalia na rzecz ochrony zasobów wody w Newadzie

Po 31 latach batalii Urząd ds. Wody w Południowej Newadzie ostatecznie zdecydował się na odstąpienie od realizacji destrukcyjnego projektu polegającego na budowie wielkiego wodociągu o długości prawie 500 km, który miał przepompowywać rocznie 106 mln m3 wody z podziemnych warstw wodonośnych we wschodniej Newadzie do Las Vegas, aby zasilać tamtejsze baseny i pola golfowe.

Realizacja projektu spowodowałaby wyschnięcie setek źródeł i tysięcy hektarów mokradeł. Zagrożonych byłoby wiele rzadkich i pospolitych gatunków, np. widłoróg amerykański, żółwie pustynne, ryba Pahrump poolfish (Empetrichthys latos) i ślimak turbanowy (Pyrgulopsis avernalis).

Batalia o ocalenie mokradeł trwała wiele lat, można powiedzieć, że przeszła z jednego pokolenia aktywistów na drugie, nim ostatecznie została wygrana.

(The Nevada Independent)

Coraz bliżej powołania największego rezerwatu rzecznego w Europie

Międzynarodowy Rezerwat Biosfery UNESCO jest na dobrej drodze, by objąć doliny trzech rzek – Dunaju, Drawy i Mur na obszarze pięciu państw – Słowenii, Węgier, Chorwacji, Serbii i Austrii. Ten obszar to jeden z ostatnich nietkniętych dynamicznych obszarów rzecznych w Europie, bywa nazywany „Europejską Amazonią”.

W wymienionych państwach już teraz poszczególne odcinki dolin rzecznych mają status obszarów chronionych. Cały system rzeczny rozciąga się na ponad 700 km i pokrywa blisko 930 tys. ha. Sercem tego terenu są rozległe równiny zalewowe z łąkami, mokradłami i lasami łęgowymi. Brzegi rzek w niektórych miejscach to wysokie na 40 metrów urwiska zbudowane z gliny, stanowiące dogodne tereny lęgowe zimorodków, jaskółek brzegówek i żołn. Piaszczyste wyspy zamieszkują m.in. sieweczki rzeczne i rybitwy rzeczne. Występuje na tym obszarze także jedna z największych populacji bielika z ponad 140 parami lęgowymi.

Objęcie tego terenu rezerwatem biosfery spodziewane jest na lato 2021 r.

(Euronatur)

Zasada „Redukować, Przywracać i Badać” jako droga ku skutecznej ochronie oceanów

Z okazji Światowego Dnia Oceanów (8 czerwca) organizacja Oceana wezwała do wprowadzenia innowacji opartej nie tylko na technologii, ale i samej naturze, aby pomóc oceanom odzyskać dawną obfitość morskiego życia.

Oceana podkreśla, że sama technologia nie uratuje oceanów i że natura może być największym innowatorem budującym zdrowe i odporne ekosystemy morskie, aby przeciwstawić się negatywnym skutkom działalności człowieka. Prawdziwą innowacją w ochronie oceanów jest zmniejszenie presji człowieka i umożliwienie ekosystemom oceanicznym odegranie ich własnej roli w powrocie do równowagi.

Zasada „Redukować” należy do takich nietechnicznych rozwiązań, które polegałoby na ograniczeniu połowów w najbardziej strategicznych obszarach, aby umożliwić populacjom ryb regenerację i powrót do obfitości. Ekosystemy morskie bardzo dobrze reagują na zmniejszoną presję człowieka. Drugim działaniem związanym z tym punktem jest ograniczenie dopływu odpadów, a szczególnie plastiku. Kluczem do sukcesu jest promowanie innowacyjnych zachowań firm i pojedynczych osób, aby odmawiały sobie niepotrzebnych przedmiotów, zmniejszały zużycie plastiku oraz ponownie wykorzystywały przedmioty, np. poprzez system zwrotu depozytów.

Zasada „Przywracać” polega na inwestowaniu w przywracanie siedlisk związanych z kumulowaniem węgla i tworzeniem warunków do rozrodu ryb i innych organizmów morskich. Należą do nich m.in. podwodne łąki i lasy wodorostów.

Zasada „Badać” pozwala rozwiązać uporczywe problemy, takie jak nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy. Odpowiednia technologia jest już dostępna i musi zostać wdrożona. Technologia może również pomóc zbadać i lepiej rozumieć bogactwo i różnorodność ekosystemów morskich, w tym funkcjonowanie głębokiego morza, interakcji między różnymi gatunkami oraz dynamiki, która wpływa na rolę oceanu w regulacji klimatu.

Te trzy zasady równowagi między technologią a naturą są najlepszym sposobem na zapewnienie ochrony oceanów. Chodzi o to, aby przyroda zadbała sama o siebie, umożliwiając naturalnym procesom kształtowanie wybrzeży, naprawę uszkodzonych ekosystemów i przywrócenie naturalnej odporności.

(Oceana)

Opracowanie: Tomasz Nakonieczny