Gary Snyder

Gary Snyder (ur. 1930) – amerykański poeta, eseista, krytyk kulturowy i działacz na rzecz ochrony przyrody. Efektem dzieciństwa spędzonego w stanach Oregon i Washington było zafascynowanie Snydera przyrodą, górami, kulturą Indian (spisywał legendy Indian Hopi). W Reed College podjął studia z zakresu antropologii i literatury, które ukończył w 1951 r. Następnie zaczął studiować orientalistykę na uniwersytecie w Berkeley, gdzie nawiązał kontakty z poetami z ruchu beatników, protestujących przeciwko amerykańskiemu modelowi życia i zachodniej cywilizacji. W 1956 r. udał się do Japonii. W Kioto, pod opieką mistrza Odo Sesso Roshi, przez kilkanaście lat studiował zen. Odbył liczne podróże (m.in. przez 6 miesięcy przebywał w Indiach). W 1968 r., po powrocie do USA, rozpoczął karierę naukową, był wykładowcą na wielu uczelniach (m.in. w Berkeley). W 1985 r. Uniwersytet Kalifornijski w Davis przyznał mu tytuł profesora literatury angielskiej. Autor tomików poetyckich „Riprap” (1959), „Myths and Texts” (1960), „Six Sections from Mountains and Rivers without End” (1965), „The Back Country” (1968), „Regarding Wave” (1969), „Turtle Island” (1974 – otrzymał za niego Nagrodę Pulitzera), „Axe Handles” (1983), „Left Out in the Rain” (1986), esejów, które powstały pod wpływem obserwacji odmiennych kultur, m.in. zbiór „Earth House Hold” (1970). Za swych poprzedników uważa przede wszystkim Henry’ego Davida Thoreau i Robinsona Jeffersa