Halina Dobrucka

Halina Dobrucka (zmarła w 2005 roku) – pochodziła z Huculszczyzny. Z zawodu była geologiem. Przez szereg lat pracował w różnych instytucjach poświęconych naukom o Ziemi, m.in. w Słowińskim Parku Narodowym. Opublikowała szereg prac naukowych o tematyce geologicznej i petrograficznej. Pisała wiersze i opowiadania, publikowane w prasie literackiej. Wydała książki: „Wiersze do śpiewania i nie tylko” (1988), „Jak się lubić” (1993), „Rozmowy z boginią” (1996), „Przyroda mój dom” (1998), „Opowieści wschodnie” (1998), „Piwo dla Posejdona” (1999), „Natenczas słodki” (2002), „Nowa bajka” (2003), „Jest wojna” (2004). Wieloletnia członkini Pracowni na rzecz Wszystkich Istot.